29/1/10

Una vez, unos versos.





                                 Cuando tenía ocho años
                                 más o menos,
                                 mi hijo, hoy ya un hombre,
                                 escribió sus primeros
                                 y únicos poemas.
                                 A nuestro perro,
                                 un setter color canela
                                 al que adoraba,
                                 le dedicaba uno.
                                 El otro poema,
                                 era para mí.

                                 Nadie nunca me había escrito versos.
                                 Y nadie más que él me los escribió.
                                 Por eso los guardo en el corazón
                                 como un tesoro lleno de música.

                                      Chity Taboada Pardo

No hay comentarios: